Kolory Glosterów

Kolory Glosterów opierają się na podziale kanarków kolorowych, jednak jest on dosyć specyficzny. Np. wśród glosterów nie występuje (przynajmniej nie powinien) kolor czerwony.

Kolory kanarków można podzielić na dwie główne grupy: lipochromowe (jasne) i melanionowe (ciemne).

Lipochromy są barwnikami tłuszczowymi, odpowiadają za kolory jasne, takie jak: biel (dominujący i recesywny), żółć, ivory (kość słoniowa), pomarańcz, czerwień.

Za barwy kanarków o kolorach lipochromowych odpowiadają dwa pigmenty – zeoksantyza nadająca kolor żółty i zeocentryna nadająca kolor czerwony. Czasami kolor tworzy jeden pigment, a czasami dwa jednocześnie.

Lipochromy tworzą w piórach skupienia o niewyraźnych kształtach. Do ich powstawania potrzebne jest dostarczenie do organizmu pokarmu zawierającego karoten. Szczególnie ważne jest, by karoten był dostarczany regularnie i w odpowiednich ilościach w okresie pierzenia. W przypadku braku karotenu w pokarmie kanarki nie osiągają pięknego, intensywnego i równomiernie rozmieszczonego koloru.

Pokarmy zawierające karoten to między innymi: szpinak, papryka, marchewka, kukurydza w kolbach.

 

Za barwę kanarków melaninowych odpowiada pigment – melanina, która występuje w piórach w postaci ziaren, a jest tworzona w specjalnych komórkach zwanych melanoforami. Sama melanina jest pigmentem czarnym, jednak występuje ona w różnych natężeniach, powodując powstawanie różnej gamy kolorów ciemnych takich, jak: zieleń, brunatność, szarość, agat, brąz, czerń (jak dotąd nie wyhodowano kanarków w kolorze czystej czerni).

Melaniny występują w dwóch grupach:
– eumelanina dająca czarne, szare i ciemnobrązowe ubarwienie,
– pheomelanina dająca zabarwienie brązowe, od rdzawo-żółtego do czerwono-brunatnego.

Pheomelaniny występują na obrzeżach piór tworząc rysunek w kształcie litery V. Eumelaniny rozmieszczone są równomiernie.

Melanina u kanarków występuje w dwóch odmianach:
– melanina klasyczna (czarna),
– melanina pastelowa (mniej intensywna, rozrzedzona).

Kanarki pastelowe posiadają mleczną powłokę okrywającą ciemny pigment. Ptaki żółte o pastelowym pigmencie mogą być czarno-brunatne, brunatne, agatowe i izabelowe. Melanina może mieć specyficzny odcień brązu – wówczas ubarwienie ptaków nazywane jest opalowym. Inne kolory to: pheo, satynetowe, jaspisowe, opalowe, eumo, onyksowe, szaroskrzydłe, topazowe.

 

Glostery występują w następujących kolorach (w nawiasach przedstawiono barwy odpowiadające danej nazwie), po przecinku – inne nazwy:

• Zielony (żółto-czarny)
• Żółty (żółty, żółty z białym)
• Szafir (czarny z białym, szary z białym), niebieski
• Płowy (biało-brązowy), fawn, śnieżny, Silberbraun (śnieżny-brązowy)
• Cynamon (żółto-brązowy)
• Biały (biały)
• Agatowy

Kolory mogą być czyste (ubarwienie jest uwarunkowane genetycznie i utrwalone) lub „wymieszane” (barwniki są rozmieszczone przypadkowo). Kanarki pokryte innym kolorem niż podstawowy, które przekraczają 10% powierzchni ciała, określane są jako szek („łaciaty”), np. zielony z żółtym brzuchem lub szafir z białym brzuchem.

Kolor biały – pióra białe to pióra pozbawione zarówno lipochromów jak i melaniny. Czasami są zaliczane do kolorów lipochromowych.
Kolor brązowy – określa ogólnie ptaki, u których występuje kolor brązu (płowy, cynamon, intensywne lub nie)
Grizzle – angielskie określenie bardzo jasnych kolorów lipochromowych z jasną koroną.

 

Poniżej przedstawiam przykładowe zdjęcia kolorów glosterów:

Zielony
Żółty
Szafir
Płowy
Cynamon
Biały
Zielony-szek
Płowy-szek

 

Należy pamiętać, że kolory mogą występować w postaci intensywnej lub nieintensywnej jednak niektóre kolory nie występują w niektórych postaciach (w opracowaniu).